Mijn laatste dagen in Nicaragua

Mijn laatste nacht op Ometepe had ik nog genoten van het slapen in een hangmat om daarna mijn rit te vervolgen en weer naar het vaste land te gaan. San Juan del sur werd de bestemming. Gelukkig kon ik mijn ticket op de ferry kopen, waardoor ik met de ferry van 9 uur naar San Jorge kon. Het was de dag van arbeid en in San Jorge werd dit graag gebruikt om backpackers meer te laten betalen. Eerst vertelden ze me dat er geen bus naar Rivas ging en dat ik met de taxi moest. Gelukkig hoefde ik maar 30 cordoba te betalen. In de taxi zei de chauffeur eerst dat er maar 2 bussen naar San Juan del Sur gingen die dag, maar 1 minuut later was er geen bus meer en bood hij me aan om mijn helemaal naar San Juan del Sur te brengen voor 300 cordoba. Ik had me gelukkig een beetje ingelezen en besloot toch maar een bezoekje te brengen aan de bus terminal. Daar werd me eerst door iemand gezegd dat de bus over anderhalf uur zou komen. Toen kwam een andere man, die zei nee er rijdt vandaag helemaal geen bus. Ondertussen kreeg de eerste man flink op z'n kop en hij besloot het vanaf dat moment ook te zeggen dat er geen bussen naar San Juan del Sur gingen. Ondertussen zag ik wat andere backpackers en besloot samen met hun maar gewoon te wachten. Redelijk snel kwam er al een bus die naar San Juan del Sur ging. Rivas was ik doorgekomen. Het stelletje waarmee ik aan het wachten was op de bus hadden 150 cordoba betaald in plaats van 60. Toch 3 dollar extra voor hun chauffeur, wat hier een behoorlijk bedrag is.

In San Juan del Sur leerde ik al vrij snel een aantal toffe mensen kennen. Die avond speelden we jenga met z'n 3'en maar dan de grote variant, waarbij je uit moest kijken dat je niet alle blokken over je heen kreeg. Ondertussen besloten Tom en ik om de volgende morgen naar het jezus beeld te lopen, dus dinsdag gingen we de heuvel op. Het uitzicht was ontzettend tof. Op de top was een ander duits meisje en nadat we een hele tijd hadden gekletst, besloten we met z'n alle te gaan lunchen in het stadje. In de avond gingen we weer richting het stadje voor avondeten, waarbij we uiteindelijk met 6 meiden van ons hostel samen gingen. In San Juan kwam daar nog een meisje bij en zo zaten we met een groep van 9 personen samen aan de falafel. Uiteindelijk gingen Tom en ik weer terug en ging de rest de kroeg in. In het hostel waren ze zelf muziek aan het maken met een gitaar, een basgitaar, pannen en een soort trommel. Dit was ontzettend gezellig.

Woensdag was het tijd voor een beetje actie. Ik werd opgehaald voor een zipline. Bij het park aangekomen gingen we in een buggy. Deze bracht mij naar de zipline over een hobbelig zandpad. We zagen een aantal dieren en alleen deze buggy rit maakte mijn dag al tof. We stopten nog een keer voor een mooi uitzicht en daarna kon het echte werk gaan beginnen. Ik werd aangekleed voor de zipline en ik kreeg wat instructies om daarna de eerste line te bedwingen. Er waren in totaal 7 ziplines, een hangtrap en een soort rappel, waarbij ik zelf kon aangeven hoe snel ik wilde gaan. In het begin ging deze rappel nog voorzichtig, maar toen ik eenmaal hing gaf ik het signaal dat hij mij volle snelheid naar beneden mocht laten vallen. Bij de zipline heb ik een keer op de kop gehangen, en de laatste paar had ik mijn handen los. Het was een groot avontuur. Ik werd met de buggy weer terug gereden en daarna met een gewone truc afgezet bij mijn hostel. De rest van de dag besloot ik lekker rustig aan te doen.

De laatste volle dag in Nicaragua zal aan het strand zijn. Vrijdag zal ik samen met Tom de grens overgaan naar Costa Rica. Daar zullen de prijzen flink gaan stijgen. Maar de natuur zal er helemaal anders zijn en ik ben er ontzettend benieuwd naar. Maar eerst vandaag nog even een dagje genieten van Nicaragua.