Verschillende mentaliteiten in Honduras

24 maart 2017 - Los Naranjos, Honduras

Vanuit Livingston ging ik naar Puerto Barrios. Daar zou mijn shuttle staan, zodat ik naar La Ceiba kon.  De boot vertrok gelukkig op tijd en we stuiterden over het water. Halverwege kregen we wat zeilen die we over ons heen moesten trekken, omdat het begon te regenen. Dat zou het de rest van de dag blijven doen. In Puerto Barrios vond ik mijn shuttle en redelijk snel waren we op de grens. Hier ging alles ontzettend makkelijk. Een klein bedrag om Honduras in te kunnen en we konden verder. Halverwege stopten we bij een wegrestaurantje, waar we goedkoop konden eten. Vaak stoppen deze shuttles bij een duurdere plek, dus dit was ontzettend prettig.


In La Ceiba werd ik bij mijn hostel afgezet. La Ceiba is een grote stad en het leven is er hard en redelijk individualistisch. Er was veel armoede, er waren veel daklozen en bedelaars. Het was indrukwekkend en ik had ook wel even de tijd nodig om alles te kunnen verwerken. Er waren niet zoveel backpackers in de stad. Uiteindelijk heb ik er niet ontzettend veel gedaan. We heb ik een dag lekker over het strand gelopen.


Vanuit La Ceiba heb ik een bus naar La Guama genomen. Alleen wist de chauffeur blijkbaar niet dat hij mij daar af moest zetten. Ik vroeg hem hoe lang het nog naar La Guama was en toen bleek dat we daar een uur eerder langs waren gereden. De chauffeur stopte bij de volgende grote plek en een andere jongen hielp me aan een bus naar La Guama. Hier bleek de sfeer heel anders te zijn dan in La Ceiba, want iedereen leek me te willen helpen. Mensen gaven aan dat we in La Guama waren. Brachten mijn tas naar de volgende bus die naar Peña Blanca ging. In de bus sprak ik met een man en hij regelde een taxi voor me naar mijn hostel in Los Naranjos. Iedereen op straat groet je en is zo ontzettend vriendelijk.


In mijn hostel kwam ik meteen een hele toffe mensen tegen. De volgende dag gingen we met z'n 5'en op zoek naar een mirador over het meer. We namen de verkeerde weg, maar we bleven doorzoeken naar de top van de heuvel. We maakten ons eigen pad en uiteindelijk kwamen we op een top aan, na een redelijk pittige tocht. Het was niet de officiële mirador, maar het was een toffe plek. Boven besloten we te splitsen. De 2 meiden gingen dezelfde weg terug en wij gingen met z'n 3'en opzoek naar de echte mirador. Uiteindelijk bleken wij de goede keuze gemaakt te hebben, want na een korte tocht kwamen we op een pad uit. Het risico wat we hadden genomen was het waard. We vonden de echte mirador en deze gaf een prachtig uitzicht over het meer en over de dorpjes. Uiteindelijk waren wij ook veel eerder weer terug in het dorp dan de meiden. Later die middag gingen we basketballen in het dorp. We konden een basketbal lenen van ons hostel. Naast het basketbalveld was ook een voetbalveld en al snel waren we aan het voetballen met een hoop kinderen uit het dorp. 's Avonds speelden we nog wat kaartspelletjes. De twee meiden zouden de volgende dag gaan en er was een nieuw persoon bij ons groepje.


Met dit groepje gingen we de dag daarop naar de waterval. De waterval was ontzettend mooi, maar verder was er vrij weinig te zien. Later die middag gingen we weer basketballen, we maakten guacamole en salsa, wat we aten met tortillachips en wortel en 's avonds waren we weer aan het kaarten. Er zou de volgende dag weer iemand gaan maar er kwam weer een nieuw meisje bij de groep, waardoor we met z'n 4'en bleven.


De laatste dag besloot ik er alleen op uit te gaan. Ik ging eerst naar Peña Blanca om wat voedsel voor 's avonds te halen. In de tuc tuc praatte ik wat met de man die naast me zat. Op de terugweg kon de chauffeur wat engels praten en hier was hij ontzettend trots op. Hij praatte engels en ik sprak in het spaans terug. In de middag ging ik naar een park. Hier waren nog 2 miradors en verder was er een leuk riviertje en een klein meertje.


Mijn hostel in Los Naranjos was een ontzettend prettige plek en ze hielpen ons met alles. Morgen ga ik naar Gracias en vanuit daar zal ik de grens overgaan naar El Salvador. Dit zal allemaal met locale bussen zijn.
 

Foto’s

4 Reacties

  1. Mieke:
    25 maart 2017
    Het blijft een spannend avontuur en super leuk dat je zoveel mensen tegen komt
    Hier is het vandaag ook lekker weer Volgende week krijgen we 20graden Maar ja dan zitten nog steeds maar in Someren Geniet ervan Mieke
  2. Carel:
    26 maart 2017
    het blijft leuk wat je allemaal meemaakt
  3. Francé:
    31 maart 2017
    dag Mike,
    weer een mooi verhaal;met kennismakingen met nieuwe mensen en culturen.
    Ook leuk om weer sportief bezig te kunnen zijn;ge hèt ze hopenlijk wel loate winnen?
    Veel mooie belevingen nog en ...tot je volgende reisverhaal,doeg hé?!
    De mazzel Mike,groetjes Francé
  4. Mike Raijmakers:
    31 maart 2017
    Ik stond in de goal ;) maar heb ze af en toe wel laten scoren haha