Hiking

In quito hebben we de stad verkent, tot de middag. We zijn een mooie kerk ingegaan en verder door wat schattige straatjes gelopen. Ook hadden we weer een interview met jongeren die hun engels moesten uitproberen. In ht hostel zelf vooral lekker gechilled in de hangmat en in de avond gezellig gekletst met mensen.

In de ochtend was het tijd om naar secret garden cotopaxi te gaan. Dit is een hostel vlakbij de gelijknamige vulkaan in the middle of nowhere. In het busje leerden we al een hoop mensen kennen, waaronder een ouder echtpaar van ergens in de 60. Zij reizen al 4 jaar en hadden hun huis verkocht. Een keer per jaar gaan ze naar zoon en dochter en verder lezen ze in hun grote wagen. 

Aangekomen in het hostel viel al meteen op hoe rustgevend alles was. Toiletten met uitzicht, jacuzzi met uitzicht, geen wifi, onbeperkt bananenbrood en een houtkacheltje in de dorm die elke avond werd aangezet. Ook liepen er 6 knuffelhonden rond. We kregen een lunch om daarna actief bezig te zijn. Dwars door een rivier lopend gingen we opweg naar twee watervallen. De weg was hier en daar behoorlijk pittig, maar we kwamen uit bij de watervallen en deze waren schattig. De rest van de dag was het vooral heel regenachtig dus met kaarten, de houtkachel, knuffelhonden en gezelschap kwamen we de avond goed rond. Aan het einde van de avond, net voor we gingen slapen, kwam er een oude bekende binnen. Sanne, waar we het laatste stuk van Colombia en het eerste stuk van Ecuador mee hadden gereisd, kwam toch nog binnenvallen. We wisten dat ze kwam, maar hadden haar eerder verwacht. Dit was echter meteen weer heel gezellig. Bij aankomst zagen we Timo en Willemijn van Mindo ook nog even, maar zij gingen die dag alweer weg.

De volgende dag stond er een iets langere hike op de planning, namelijk 5 tot 6 uur. We liepen over mooie paden tot we bij een super steil stuk uitkwamen. De voorste gids ging daar omhoog en toen we al zo'n 100 meter hoger waren, riep de achterste gids dat we het moeilijke pad hadden genomen en dat er een veel makkelijker pad wad. Wij hadden echter al behoorlijk veel geklommen, dus besloten we verder te gaan. Hierbij hadden we af en toe elkaars hulp nodig om ergens op te klimmen, aangezien er veel modder lag en het ontzettend steil was. Uiteindelijk haalden we gelukkig allemaal gezond de top. Op de terugweg namen we wel het makkelijke pad gelukkig. Ook deze avond gingen we lekker eten, knuffelen met honden, kaarten en kletsen, maar ik ging ook in de jacuzzi. Ik moest me namelijk ook goed klaarstomen voor morgen (of gewoon lekker genieten van het moment) want deze dag gingen we de cotopaxi op. In ieder geval ik, Femke ging voor paardrijden. 

Onze dag begon al perfect met een klapband op de weg naar de cotopaxi. Nadat ze een nieuwe auto hadden geregeld, onthoud dit is latijns amerika dus alles gaat lekker rustig aan, tenminste nu nog. Nadat we verder konden moest ons busje bergopwaarts en dat bleek niet de kwaliteit van dit busje te zijn. Met slakkengang kwamen we er gelukkig wel. Daar gingen we lekker lopen naar de berghut. Redelijk snel waren we boven. Hier gaf de gids aan dat we op elkaar moesten wachten. Na een lange tijd in de berghut te hebben gezeten wilde hij weer naar beneden, want verder lopen zou gevaarlijk zijn. Echter ging elk ander groepje omhoog en dat wilden wij ook. Nogal geirriteerd ging onze gids met ons naar boven, constant kijkend naar de tijd. Het hielp natuurlijk ook niet mee dat sommige van de groep echt niet naar de tijd keken, maar tegelijkertijd, wij hadden betaald voor een tocht en wilde deze volledig doen, niet half omdat de gids geen zin had en de bus problemen had. Klein probleempje, om 3 uur ging onze shuttle naar de bewoonde wereld. Met 5 personen hadden we alleen het lopen geboekt maar de andere 8 mensen zouden ook nog gaan downhill fietsen. De gids was inmiddels steeds minder goed gehumeurd. Er was gelukkig nog een andere gids op de parkeerplaats en wij mochten met hem in de auto naar het hostel. Hierdoor konden we gelukkig nog lunchen. Inmiddels was Fem bezorgd aangezien we eigenlijk veel vroeger terug zouden zijn. De cotopaxi was wel mooi en we waren uiteindelijk tot de gletsjers geraakt wat op 5100 meter hoogte bleek te zijn.

Maar zo zat ons cotopaxi verhaal erop en gingen we naar de bewoonde wereld. Hier sprongen we in de bus naar Latacunga. Veel is er niet in deze plek te doen, maar vanuit hier konden we naar laguna quilotoa. Dat was dan ook ons plan voor de volgende dag. In de ochtend pakten we een bus, welke over prachtige wegen reed, met geweldige uitzichten. Zo werden we vlakbij het meer afgezet. We besloten om een stukje om het meer te lopen. We hadden prachtige uitzichten en genoten volop. Alleen het weer was wat koud, met veel regen en wind. Lekker warm in een restaurantje van een lunch genoten en daarnsma weer met de bus naar Latacunga gegaan. Hier hadden we onze spullen gepakt en liepen we weer terug naar het busstation om naar Baños te gaan. Laat in de avond arriveerden we. Hier hebben we inmiddels al toffe dingen gedaan, maar later daarover meer.