Voor alles is een eerste keer!

Uiteindelijk had ik besloten Leon te verlaten en kon ik samen met een meisje van de hike in de bus naar Managua. Natuurlijk zat ook dit microbusje veelste vol, waardoor we lekker tegen elkaar aan konden zweten. In Managua nam ik afscheid van het meisje en vervolgde ik mijn rit naar Granada, waar ik redelijk snel aankwam. Onderweg kwam zag ik dat het 42 graden was, redelijk warm dus. Deze eerste dag deed ik niet zo heel erg veel, behalve de supermarkt vinden.

De volgende dag was het de verjaardag van mam, dus ik moest wel wat speciaals gaan doen. Eerst heb ik Granada verkent, aangezien het een mooie stad is met veel mooie gebouwen. Een uitzicht vanuit de toren van een kerk over de stad en veel ronddwalen naar allerlei parkjes. 's Middags een videochat met mam, waarbij ik meteen een hoop familie weer even heb kunnen zien. Het leek er ontzettend gezellig en het was fijn om iedereen even te zien. Daarna ging ik naar vulkaan Masaya om lava te zien, dit had ik nog niet eerder gezien. We gingen met een busje omhoog en daar hadden we 20 minuten om lava te bekijken. We stonden allemaal op het muurtje en een aantal van ons kregen waarschuwingen dat ze er niet op mochten staan en anders weggestuurd zouden worden. Ik kreeg gelukkig geen waarschuwing, waardoor ik rustig foto's kon maken. Terug in Granada vond ik voor minder dan een euro een goede avondmaal.

Verder was er niet ontzettend veel te beleven in Granada, waardoor ik weer verder ging en dit maal naar Isla Ometepe. Via een bus, een te dure taxi en een boot kwam ik aan op het eiland. Ik besloot naar mijn hostel te lopen, wat iets verder was dan ik had gedacht. Het was ontzettend prettig toen ik er eindelijk kwam. In het hostel kwam redelijk snel het idee om met een groepje naar een strandje te gaan, om daar de zonsondergang te zien. Op het eiland bleek al snel dat het nooit echt afkoelde dus de nacht werd een ontzettend warme, waarbij ik bijna een zwembad had geproduceerd.

Ik wilde graag naar de andere kant van het eiland, dus nam ik een bus en kwam op een soort hippieplek terecht. Ik had mijn eigen hangmat om in te slapen en ik heb daar gratis yoga lessen kunnen volgen, wat op mijn lijstje stond om te proberen, beide en het beviel ontzettend goed. De eerste les was ook nog gedurende een heerlijke regenbui, waarna wij besloten om te gaan liggen in de regen. Ik heb er uiteindelijk 3 nachten geslapen.

Vlakbij was een restaurantje met een liter vers fruitsap voor minder dan 1 euro. Dit was ontzettend lekker. Ook was er een plek met zelfgemaakt ijs van fruit en rozijnen. Wauw dit was zo lekker. Ik mis het nu al. De laatste dag ging ik 's ochtends nog vlug voor mijn bus een bakje ijs halen. Verder was er een klein strandje waar ik ging zwemmen met een andere jongen. Een dag besloot ik naar een zwemplek te gaan lopen. Halverwege was een klein parkje waar ik in een boom kon zitten met uitzicht op het meer. Hier ontmoette ik een russische jongen, waar ik een tijdje mee bleef kletsen. De zwemplek bleek wat tegen te vallen, maar het uitzicht vanuit die boom was genoeg om de dag perfect te laten zijn. Ik liep terug over een strand. Toen ik weer op de weg was, kwam de russische jongen mij tegemoet. We praatten weer even en uiteindelijk gaf hij mij een lift op de motor naar mijn hostel, waarop ik besloot hem de ijsplek te laten zien.

De andere volle dag had ik een fiets gehuurd om zo naar een waterval te fietsen. Dit was ongeveer anderhalf uur fietsen omhoog en omlaag over een zandpad met ontzettend veel losse stenen en vol in de zon. Daarna was er een pad wat ik moest lopen naar de waterval van ongeveer 3 km en 3 km terug. Terug was omlaag dus niet zo moeilijk,maar de heenweg was behoorlijk pittig. Op de terugweg kwam ik een koppeltje tegen die het op blote voeten probeerden. Zij hadden spijt van deze beslissen en ik was extra blij met mijn normale schoenen. De waterval was ontzettend mooi, ook al was er momenteel niet zoveel water.

Maar ik wilde weer terug naar het stadje dus via 2 bussen ging ik weer naar Moyogalpa. In de eerste bus kon ik via de gaten in de vloer de straat zien. De bus was een grote roestbak. Maar hij bracht ons bij de volgende bus. Bij binnenkomst in deze bus vloog er ineens een kip voor mijn neus. Deze was ontsnapt uit haar doos. Een vliegende chicken in de chickenbus! Nadat de kip weer veilig in de doos zat konden we vertrekken en waren we redelijk snel in Moyogalpa. Hier moest ik nog een hostel zoeken, maar dat ging snel. Voor een nachtje een normaal bed en daarna nog een nachtje in een hangmat. Daarna ga ik mijn avontuur op het eiland afsluiten.