Chillen

Drie nachten hebben we in Palomino geslapen. Het dorpje zelf heeft een hoofdweg en een doorgaande weg waarmee het dorp in verbinding staat met de rest van de wereld en verder een wat rustigere straatjes. Behalve de doorgaande weg zijn alle wegen zandpaden. Verder eindigt het dorp in de caribische zee, die met behoorlijke golven op t strand afkomen. 

Wij hebben het vooral lekker rustig aan gedaan. Een beetje gezwommen in het zwembad van ons hostel, vrienden gemaakt, veel spelletjes gedaan, Femke heeft leren schaken, zonsondergangen bekijken, in de zee rennen en we zijn in een band de rivier afgegaan. Het tuben, zoals het heet, begon met een tochtje achterop de motor, waarbij we de jungle in werden gebracht. Daar moesten we een stukje lopen. Plots stond er een indiaan op het pad. Hij had een machette in zijn hand en wilde geld, 20.000 pesos ( ongeveer 6 euro). Onze guide had alleen geen geld bij zich en ook wij hadden niet bij ons. Uiteindelijk na veel onderhandelen mochten we er toch door.

Na deze korte stop kwamen we redelijk snel bij de rivier aan. Onze gids sprak enkel spaans, maar het lukte me best goed om gezellig met hem te kletsen. Hij gaf aan blij te zijn met ons omdat er normaal alleen maar engels wordt gesproken en hij dus weinig aanspraak had. Hij wist de namen van alle vogels en zorgde ervoor dat we drie apen konden spotten. Ook zagen we een otter dankzij hem. De omgeving was prachtig tussen allerlei bergen en veel groen. 

In Palomino leerden we steeds beter de weg en toen we weggingen hadden we beide het gevoel al een maand in het dorp te hebben gezeten en dat we er nog makkelijk langer hadden kunnen zijn. Maar we gingen verder en reden met een busje naar een hostel vlakbij de ingang van Tayrona national park. Het hostel is pure luxe, met een zwembad met glijbaan en zelfs een douche met warm water. Morgen gaan we het park in. Bij de ingang zullen we 2 vrienden van ons vorige hostel weer zien. We zijn super benieuwd hoe het park zal zijn!