Naar de bergen

12 mei 2019 - San Gil, Colombia

De rest van de dagen in Minca deden we eig vooral heel weinig. Kleine wandelingetjes naar Las Piedras en een uur omhoog voor wat uitzichten, maar Fem en ik waren vooral een beetje aan het trubbelen met onze maagjes. In het hostel zorgden ze ontzettend goed voor ons en zelf namen we ook regelmatig rust en letten we op elkaar. Zo gingen de dagen rustig voorbij, leerden we elke dag wel weer wat mensen kennen en werd het uiteindelijk 8 mei, de verjaardag van Femke. Stiekem had ik met het hostel al wat verassingen geregeld en bij het opstaan hadden we de ruimte versiert, stond er allerlei eten en een lekkere taart. Femke vond het super. Daarna had ik nog wat filmpjes bij elkaar gesprokkeld van haar vrienden en familie. De ochtend was ontzettend geslaagd. Rond de middag gingen we zwemmen in een waterval en in de avond lekker uiteten. Bij de waterval was het druk toen we er aan kwamen, maar de tours gingen net stuk voor stuk weg, waardoor we alle ruimte hadden. 

Na haar verjaardag was het tijd om in de avond de nachtbus te pakken naar San Gil. Het afscheid nemen van alle medewerkers van het hostel was misschien nog wel het moeilijkste, want wat waren het schatjes. De man van de eigenaresse had in Santa Marta onze bustickets gekocht en ze persoonlijk naar ons gebracht. En ook hadden ze ons met medicijnen geholpen toen we wat probleempjes hadden met onze buik. 

Maar de tocht naar San Gil begon met een rit in de bus naar Santa Marta, daar namen we de taxi naar het busstation, terwijl de chauffeur en ik oa over Santiago Arias aan het praten waren. Op het busstation moesten we een aantal uur wachten op de bus die natuurlijk ook wat vertraging had. Na ruim 13 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we in San Gil, waar we met de taxi naar ons hostel gingen. Een hele onderneming, maar het was fijn om weer een stuk verder te zijn.

In het hostel werden we door de eigenaar gevraagd of we mee wilden doen met een barbecue. Geen probleem natuurlijk. We waren wel ontzettend moe en in de middag regent het momenteel veel in San Gil, dus heel veel hebben we niet gedaan. Vanochtend daarentegen zijn we wel iets heel tofs gaan doen. We gingen met de bus naar een waterval. Daar liepen we ongeveer 30 min omhoog om bovenaan de onderste waterval te staan. We konden mooie foto's maken van de bovenste waterval.

Hierna begon het echte gedeelte. We gingen naar beneden abseilen door de waterval. Deze was ongeveer 80 meter hoog. Eerst gingen 2 meiden voor ons en daarna werden Femke en ik gezekerd om naar beneden te gaan, waarbij ik natuurlijk het moeilijkste pad kreeg. Femke ging ondertussen als een speer naar beneden, ik ging wat slomer, maar beide zijn we helemaal naar beneden gegaan op eigen kracht. Voor de mensen die wie is de mol hebben gekeken, deze waterval hebben ze daar ook moeten abseilen (met de arme Robèrt. Dr man die ons instructies gaf had hun blijkbaar ook geholpen. Eenmaal zeiknat beneden zijn we nog in het water gegaan waar we konden zwemmen. Het was echt een geweldige ervaring.

Eenmaal terug in San Gil zijn we wat door het dorp gaan wandelen en in de avond gingen we met de eigenaar van het hostel naar een hamburgertent. Daar was een wedstrijd wie als snelste een pittige hamburger kon opeten. Femke en ik kozen beide 2 gozers uit van wie we dachten dat die het snelste zouden zijn en een van mijn keuzes won net voor een van haar keuzes. Het zag er zeer komisch uit en wij waren de enige gringos tussen allemaal colombianen.

Het is nog steeds super leuk hier!

Foto’s

2 Reacties

  1. Marga:
    12 mei 2019
    hopenlijk waren dat de enige dagen dat jullie maagproblemen hadden
    wat een geluk dat jullie daar in dat hostel zo lief zijn opgevangen.
    prachtig verhaal en wat een mooie foto's en nog zo veel moois te gaan veel plezier
  2. Olga:
    12 mei 2019
    Femke, nog gefeliciteerd! En Mike, wat ben jij superattent, wauw. X