Daar zijn we weer.
9 oktober 2018 - Taghazout, Marokko
Na ik mijn vorige reis vroegtijdig moest staken ivm een gebroken schouder, mocht ik nu weer gaan beginnen aan een reis. Deze keer is het maar een maandje, maar wel met mijn vriendin samen. Ik zou een dag voor haar in Tanger arriveren. Zo kon ik alvast een beetje wegwijs worden. De eerste dagen gebruikten vooral om haar een beetje te laten bijkomen van haar lange reis. Ondertussen ontmoette ik veel interessante mensen en interessante mensen ontmoeten betekent vaak nieuwe reisverhalen en daarbij een nog langere lijst met bestemmimgen. Wat is het reizigersleven toch zwaar.
Na een paar dagen was Femke weer uitgerust en gingen we een auto huren. Na wat opstartprobleempjes konden we rijden. Ze moest even aan de marokaanse wegen en het rijgedrag wennen, maar dat ging snel goed. We reden naar een mooi strand en daarna verder naar Rabat. In Rabat bleven we een nachtje. We gingen daar de Medina (oude stad) verkennen en daarna naar de Hassan toren geweest. Ook lagen daar vroegere koningen begraven. Het was ontzettend mooi.
Vanuit Rabat gingen we door naar Ouzoud en dat betekende dat we de bergen in gingen. Gedurende de reis hadden we prachtige uitzichten. Verder hadden ze 2 van de 3 rijbanen op de snelweg afgesloten, want ze moesten een bruggetje boven de snelweg verven. Een stuk verder waren er weer wat rijbanen afgesloten, want een mannetje was met een bezem glas van de weg af aan het vegen.
In Ouzoud zouden we de plaatselijke watervallen bekijken. Deze waren echt prachtig. We dedem lekker rustig aan tot op het laatste moment, waarbij er ineens een hele tourgroep achter ons zat. Maar de dag was zeker geslaagd en de watervallen waren prachtig. Het was ook fijn om even in een dorp te zijn ipv een stad. Toch zou de volgende stop weer een stad zijn. En niet zomaar een stad, maar Marrakech. En net voor we in de stad kwamen, werden we ineens afgesneden door een man. Een deuk in onze auto en een boze man bij ons raampje, want hij mocht echt wel ineens onze rijbaan gebruiken op de rotonde. Je zou toch gek zijn om extra te sturen als je recht over rotonde kan. Hij begon in het arabisch en Femke begon in het engels terug te praten. Jammer dat ze niet echt konden praten, maar wel komisch. Een andere man kalmeerde de man en vertelde hem om gewoon door te rijden. Daarna konden wij ook verder. Niemand was gelukkig gewond of iets dergelijks. Nu is onze auto in ieder geval zoals elke auto hier. Met wat lichte schade.
In Marrakech was het leven ineens heel hectisch. Iedereen wilde iets van je. Het was een hele belevenis. Het is een mooie stad, maar overal moet je uitkijken voor scams en we zagen geketende aapjes en slangen waar de tanden uit waren getrokken. Dit vonden wij niets. Ondanks de mooie dingen waren we toch blij toen we verder gingen. We reden naar Tamraght, een surfersdorpje. De weg er heen was prachtig en we waren nog in een klein stadje gestopt. In Tamraght hebben we lekker gechilled en nog wat toffe dingen gedaan. Daarover vertel ik binnenkort meer.
Na een paar dagen was Femke weer uitgerust en gingen we een auto huren. Na wat opstartprobleempjes konden we rijden. Ze moest even aan de marokaanse wegen en het rijgedrag wennen, maar dat ging snel goed. We reden naar een mooi strand en daarna verder naar Rabat. In Rabat bleven we een nachtje. We gingen daar de Medina (oude stad) verkennen en daarna naar de Hassan toren geweest. Ook lagen daar vroegere koningen begraven. Het was ontzettend mooi.
Vanuit Rabat gingen we door naar Ouzoud en dat betekende dat we de bergen in gingen. Gedurende de reis hadden we prachtige uitzichten. Verder hadden ze 2 van de 3 rijbanen op de snelweg afgesloten, want ze moesten een bruggetje boven de snelweg verven. Een stuk verder waren er weer wat rijbanen afgesloten, want een mannetje was met een bezem glas van de weg af aan het vegen.
In Ouzoud zouden we de plaatselijke watervallen bekijken. Deze waren echt prachtig. We dedem lekker rustig aan tot op het laatste moment, waarbij er ineens een hele tourgroep achter ons zat. Maar de dag was zeker geslaagd en de watervallen waren prachtig. Het was ook fijn om even in een dorp te zijn ipv een stad. Toch zou de volgende stop weer een stad zijn. En niet zomaar een stad, maar Marrakech. En net voor we in de stad kwamen, werden we ineens afgesneden door een man. Een deuk in onze auto en een boze man bij ons raampje, want hij mocht echt wel ineens onze rijbaan gebruiken op de rotonde. Je zou toch gek zijn om extra te sturen als je recht over rotonde kan. Hij begon in het arabisch en Femke begon in het engels terug te praten. Jammer dat ze niet echt konden praten, maar wel komisch. Een andere man kalmeerde de man en vertelde hem om gewoon door te rijden. Daarna konden wij ook verder. Niemand was gelukkig gewond of iets dergelijks. Nu is onze auto in ieder geval zoals elke auto hier. Met wat lichte schade.
In Marrakech was het leven ineens heel hectisch. Iedereen wilde iets van je. Het was een hele belevenis. Het is een mooie stad, maar overal moet je uitkijken voor scams en we zagen geketende aapjes en slangen waar de tanden uit waren getrokken. Dit vonden wij niets. Ondanks de mooie dingen waren we toch blij toen we verder gingen. We reden naar Tamraght, een surfersdorpje. De weg er heen was prachtig en we waren nog in een klein stadje gestopt. In Tamraght hebben we lekker gechilled en nog wat toffe dingen gedaan. Daarover vertel ik binnenkort meer.
Dikke kus mama en papa