Laos, het onbekende land!

In Laos begon ik al meteen met een goed gevoel. We gingen na de eerste nacht de slow boat op. Via de Mekong zouden we 2 dagen varen naar Luang Prabang. De tocht was prachtig met bergen aan beide kanten, heel rustgevend. Halverwege stopten we in een klein dorpje, waar we bij de locals zouden slapen. We kregen eerst een rondleiding door het dorp, daarna een maaltijd en uiteindelijk zaten we met de groep en zo'n 30 locals in het buurthuis. Hier werden we gezegend door hun. Een man riep wat in het Lao en alle andere zeiden ook vanalles. Wij moesten ondertussen een schaal vast houden. Hierna kregen we een banaan en kleverige rijst met kokos. Ondertussen kwamen ze met shotjes lao lao (lokale zelfgebrouwen wiskey) die we moesten drinken. Dit waren 5 shotjes van 50% alcohol, want de flessen moesten leeg. De bewoners bonden touwtjes om onze polsen en deze moesten we 3 dagen omhouden voor geluk. Na de touwtjes begonnen zij te zingen en daarna moesten wij een lied zingen. Uiteindelijk was de ceremonie voorbij.

Wij gingen als groep nog kletsen en uiteindelijk werden we per 3 in een huisje neergelegd, waarbij we naast elkaar moesten kruipen om allemaal onder het mosquitonet te kunnen passen. In de morgen begon het leven weer vroeg en ook wij gingen vroeg weer de boot in. We maakten een stop bij een tempel in een grot en kwamen later in de middag aan in Luang Prabang. In Luang Prabang is elke avond een nightmarket waar je heel goedkoop kunt eten. De eerste avond deed ik dit met 2 zweedse meiden. Een chinese toerist wilde met de meiden op de foto en vroeg mik om toestemming. Hij vond het zo aardig dat hij met 'mijn meiden' op de foto mocht. Daarna kwamen er vrouwen bij en moest ik ook op de foto, want ik was zo lang. Enorm comisch.

Dag 2 in Luang prabang ging ik naar een waterval. Ik kende Sam en Becky al van de stray bus en ik leerde Joshua kennen tijdens de tocht naar de waterval. Wij gingen namelijk zo'n 8 kilometer lopen naar de waterval ipv met de tuk tuk. De tocht was heel mooi door een dorpje. We liepen zelfs in een schooltje. Ook de natuur was prachtig om te eindigen bij een geweldige waterval. Nadat we mochten zwemmen gingen we met een tuk tuk terug naar het dorp. De guide gaf ons tijdens het lopen ontzettend veel info over Laos. In de avond ging ik met Joshua, Becky en Emma eten.

's Ochtends nam ik de bus naar Nong Khiaw. Dit kleine plaatsje aan de rivier in de bergen was prachtig. Hier heb ik 2 nachten geslapen. Joshua en Sam waren hier ook en ik leerde 3 duitsers kennen, waarmee Joshua en ik 2 viewpoints beklommen. De uitzichten waren prachtig en het leven in het dorp was heerlijk. Als je eten bestelde kreeg je zo'n 3 kwartier later een keer wat te eten. Ze maakten zich nergens druk om en in mijn hostel kreeg ik gratis friet en een gratis pannenkoek van de eigenaresse. Veel mensen slaan deze plek over, maar voor mij was het ontzettend gaaf.

Na 2 nachten moest ik alleen terug naar Luang Prabang. Hier heb ik vandaag een museum bezocht. De Vietnam War is ontzettend bekend, maar wat minder bekend is, is dat de VS veel meer bommen op Laos heeft gegooid. Laos heeft tegenwoordig nog steeds last van deze bommen, elke dag raakt er iemand gewond of sterft er zelfs iemand door bommen die toen niet zijn afgegaan. Het kleine museum maakten ontzettend veel indruk op Sam en mij. Laos is een land dat zwaar is beschadigd, omdat ze communistisch waren (en nog steeds zijn) maar ze krabbelen heel langzaam op. In 1995 hebben ze de grenzen voor toerisme opengemaakt en dit helpt ze erg om wat extra geld te verdienen. Ik heb pas een weekje hier mogen zijn, maar het is echt een geweldig land! Gelukkig valt er de komende tijd nog voldoende te zien!