Doei Pura Vida, Welkom Peru!

Mijn laatste dag zonder reizen in Costa Rica was voornamelijk lekker aan het strand met Jaro en Jaylin, waarbij ik de zee in ging om te bodysurfen. Verder gingen we lekker uiteten. Eerder had ik in Puerto Viejo trouwens haai geprobeerd. De eigenaresse van mijn hostel had het gemaakt. Het was een aparte beleving, zeker aangezien ik helemaal niet van vis houd. In de avond waren we met een hoop mensen gezellig aan het kletsen, maar de volgende dag was het weer een dag waarbij ik afscheid moest nemen van een hoop toffe mensen. Jaylin ging met mij mee naar Alajuela.

De eerste bus naar San Jose was ontzettend makkelijk. De bus ging direct, het was alleen een uur of 4,5 zitten. Daarna moesten we in San Jose van terminal wisselen en we hadden geen idee welke kant we op moesten. We vroegen een medewerker op het station en hij gaf ons wat richtingen. Ondertussen hadden tientallen taxi chauffeurs ons aangeboden er naar toe te brengen. Ze waren niet heel blij dat we nee zeiden en een probeerde ons zelfs de verkeerde kant op te sturen. We gingen de goede kant op gelukkig, maar namen al gauw een verkeerde weg. Na een tijdje ronddwalen kwam er een taxi die naar ons riep dat het een gevaarlijke buurt was. Heel prettig om te horen natuurlijk. Maar met een hoop gevraag kwamen we uiteindelijk bij de juiste terminal aan.

Vanuit daar was het redelijk eenvoudig. We kwamen aan in Alajuela en vrijwel direct vonden we het hostel. In de kamer aangekomen ontmoetten we Tamara en samen besloten opzoek te gaan naar wat eten. We vonden een klein restaurantje met lekker en betaalbaar eten. We bleken het met z'n 3'en ontzettend goed te vinden en de rest van de avond zaten we de hele tijd te kletsen en uiteindelijk waren we elkaar op het balkon aan het masseren. Zo'n massage is behoorlijk chill na een tijd te hebben gereisd.

De volgende ochtend werd ik midden in de nacht gewekt door Tamara of ik wat zeep voor d'r had. Zij had al vroeg haar shuttle dus iets later was het alweer afscheid nemen. Jaylin bleef nog iets langer maar uiteindelijk moest ik ook van hem afscheid nemen. Daarna ging ik ook langzaam richting het vliegveld. Daar had ik ruim de tijd, maar mijn shuttle ging niet later. Alleen heb ik op het vliegveld geen stempel gekregen dat ik Costa Rica heb verlaten, wat een beetje raar is en ik heb de 29 dollar niet hoeven te betalen. Maar ik ben toch overal langs gelopen. Uiteindelijk zat ik in het vliegtuig naast een vader en dochter uit Costa Rica die voor een weekje naar Peru gingen. De dochter kon me helpen met het formulier voor Peru al spraken ze bijna geen Engels. Meestal is het genoeg om net een ander woord in het Spaans te horen.

In Lima aangekomen was het eerst ontzettend lang wachten om door de douane te komen, aangezien er een gigantische rij stond. Toen ik daar doorheen was geraakt had ik direct mijn backpack. Buiten werd ik aan alle kanten aangesproken door taxi chauffeurs die me veel te veel geld vroegen. Uiteindelijk bracht iemand mij voor de juiste prijs naar mijn hostel, maar hij was zeker geen officiële taxi en had een gewone taxi. Hij bleek mijn hostel niet te kunnen vinden en uiteindelijk waren we samen op straat iedereen aan het vragen waar we moesten zijn. Na een hele zoektocht hadden we het gevonden.

Ik kwam in een klein hostel terecht met 2 eigenaren die alleen Spaans spraken. Maar ze waren ontzettend vriendelijk. Ze namen mijn backpack meteen over en gaven me coca thee. Normaal ben ik niet zo'n liefhebber van thee, maar dit was toch wel erg lekker. Maar het was al ontzettend laat dus ik ging redelijk snel slapen. De volgende ochtend liep de eigenaresse met me mee naar de ATM en ze had iets eerder al een heerlijk ontbijt voor me gemaakt.

Daarna kon ik het vliegtuig weer in richting Cusco. Dit keer zat ik naast een ouder Argentijns koppel. De vlucht was kort en mooi, aangezien we een mooi uitzicht hadden over de bergen. In Cusco was het eerst tijd om wat op coca bladeren te kauwen aangezien het nogal hoog is, op zo'n 3500 meter. Daarna de backpack en opzoek naar de bus. In de bus was het een raadsel waar ik eruit moest, maar ik vroeg het meerdere keren en uiteindelijk riepen 3 personen dat ik er op een bepaalde plek uit moest. Handig al die hulp van locals. Daarna was het wat ronddwalen om uiteindelijk bij mijn hostel aan te komen. Redelijk snel leerde ik 2 Amerikanen kennen. Iets daarna een Belg, met wie ik de stad in ging en 's avonds kreeg ik een Canadees meisje op mijn kamer. De volgende ochtend zaten we met z'n 5'en te ontbijten.

De prijzen hier in Peru zijn ontzettend goedkoop. Voor 10 soles, iets minder dan 3 euro, heb ik ontbijt, lunch en diner. Daarnaast heb ik een warme trui gekocht voor ongeveer 6 euro. En zo blijkt alles goedkoop te zijn als je een beetje zoekt. Het enige nadeel tot nu toe is dat het echt wel behoorlijk fris is, maar tot nu toe ziet het er ontzettend tof uit en ik denk dat ik wel een tijdje in Cusco blijf.