De bergen van Mexico!

7 februari 2017 - San Cristóbal de las Casas, Mexico

Negen uur naar San Cristobal de las Casas. Maar het was een ontzettend mooie rit door de bossen, dus het was goed te doen. In San Cristobal ging ik opzoek naar mijn hostel. Ik vond het, maar daar bleek dat ik de boeking pas voor de volgende dag had gemaakt en voor deze dag hadden ze geen plek. Dus ik mocht opzoek gaan naar een ander hostel voor een nacht en dat om 18:00 uur. Gelukkig zijn er hier heel veel hostels en bij de derde had ik een bed gevonden. En het bleek ook nog eens een privé kamer te zijn. Dat was wel fijn. Ook was de prijs door de helft gegaan, waardoor het nu goed betaalbaar was.


De volgende dag kon ik toch naar mijn geboekte hostel en deze was toch wel iets fijner. Het was er wat schoner en er meer Europeanen om mee te praten. Dan krijg je toch wat meer te horen over wat er te doen is en het is sowieso gewoon prettiger praten. Die dag ben ik door de stad/het dorp gelopen en ik kwam uit bij een soort woonkamer, waar een vrouw achter een naaimachine zat, maar het was tegelijkertijd een klein restaurantje. Daar besloot ik even te lunchen en het was ontzettend goed bevallen. De volgende dag had ik een tour geboekt naar de canyon. Die ochtend kon ik mijn zonnebrand niet vinden en na een hele dag op een bootje, was ik behoorlijk verbrand in mijn gezicht. Maar de canyon was fantastisch. Er vlogen ontzettend veel vogels en de natuur was fantastisch. Op de weg terug hebben we zelfs 3 krokodillen gespot.


Na de canyon gingen we naar een klein dorpje met ontzettend veel kraampjes. Dit was voor mij niet echt nodig en gelukkig bleven we er maar een uurtje om daarna weer terug te keren naar mijn hostel. De dag daarop ging ik voor een actief dagje. Ik besloot een mountainbike te huren en de bergen in te gaan. Ik kreeg een route mee en die leek niet zo moeilijk te zijn. Het eerste gedeelte ging dan ook gemakkelijk en ik kwam aan bij de grotten. Hier nam ik even een pauze en ging er naar binnen. Het eerste gedeelte ging ontzettend makkelijk, maar toen ik wat verder in de grot kwam, waren er geen lichten en moest je bepaalde stukjes kruipen. Met de zaklamp van mijn mobiel kwam ik gelukkig overal en ik kon nog wat Mexicanen helpen die helemaal geen licht bij zich hadden.


Hierna ging mijn tocht weer verder. Ik moest van de asfaltwegen af en kwam op een kruispunt. Hier vroegen wat mensen mij de weg en hier ging het mis. Ik ging zelf de verkeerde kant in, namelijk verder de bergen in en ik heb die mensen helemaal de verkeerde kant op gestuurd. Oeps! Na een uur fietsen kwam ik erachter dat ik helemaal fout zat aangezien de 'weg' (Het was al geen weg te noemen) ophield en er aan alle kanten diepe dalen waren. Dus ik moest terug, maar ik had geen idee waar ik naartoe moest om in San Cristobal te geraken. Een man in mijn beste spaans de weg gevraagd en hij gaf me wat aanwijzingen. Toen liep er een vrouw met een hoop geiten op het pad, die ik voorbij moest gaan. Ik was overigens een beetje in haast, want ik wilde zeker zijn dat ik voor het donker weer in San Cristobal was. De man die de mountainbikes verhuurde gaf me ook nog mee dat de meeste dorpjes in de bergen niet blij zijn met toeristen. Dus dat gaf me extra moed.

Uiteindelijk had ik gevonden waar ik fout was gegaan en had besloten dat ik het rondje af wilde maken en niet gewoon dezelfde weg terug te gaan. En blijkbaar ging het daar weer ergens fout, want ik denk niet dat de goede route betekende dat je onder schrikkeldraad moest kruipen, moest afdalen en klimmen met je fiets op je schouder. Ondertussen waren er ook nog een paar kippen voor mijn fiets doorgekropen en toen besloot ik om toch maar terug te gaan naar de grotten en dezelfde route terug te nemen als de heenweg. Uiteindelijk was ik voor het donker terug in San Cristobal en heb ik mijn grenzen met dalen flink verlegt, doordat ik steeds wat harder ging. Terug in mijn hostel was dit een van de beste avonturen tot nu toe.


Daarna ging het wat minder, want ik werd ziek en moest een dag op bed liggen. Gelukkig waren mijn kamergenoten heel aardig en zorgden ze ervoor dat ik kon slapen als dat nodig was. Na die dag ging het gelukkig weer een stuk beter en vandaag heb ik weer over de markt gelopen en kon ik normaal eten. Precies op tijd, want morgen ga ik de grens over naar Guatemala, Xela (Quetzaltenango). Dat zal ongeveer 9 uur gaan duren, mits we gewoon door kunnen rijden. Mexico was in ieder geval een geweldig land, waar ik ontzettend van heb genoten! Het is zeker aan te raden!

Foto’s

6 Reacties

  1. Mama en papa:
    7 februari 2017
    Gelukkig weer beter. Wat een avontuur weer, op naar de avonturen in Guatemala.
  2. Nely:
    7 februari 2017
    Zo gelukkig weer beter voor je nieuwe avonturen veel plezier in Guatemala groetjes van ons
  3. Peter en Ellen Respen:
    7 februari 2017
    Hoi Mike
    Je moet het allemaal maar durven zo in je eentje, knap hoor.
    Veel plezier in Guatemala.
    Groetjes
  4. Mike Raijmakers:
    8 februari 2017
    Ik ben veilig aangekomen in mijn hostel. Het land is nu al prachtig :)
  5. Mieke:
    8 februari 2017
    Ha die Mike Geweldig wat je allemaal mee maakt Je zit niet veel stil , maar dat moet ook niet. Ga verder met al het mooie te bezichtiging en doe daar in Guatemala maar de groeten van ons Let wel. goed op je gezondheid
    Groetjes Pieter Mieke Maxime
  6. Jeroen:
    8 februari 2017
    Klinkt goed Mike !!
    Veel plezier in guatamala!
    Laat ze daar maar eens zien wat een Raijmakers allemaal kan
    Uitkijken en heb nu alweer zin in het volgende verhaal!