Weer eens wat avontuur!

10 juli 2017 - Arequipa, Peru

In La Paz aangekomen gingen Ale en ik de eerste dag La Paz een beetje verkennen. In de avond boekten Anne en ik de death road voor de volgende dag en uiteindelijk besloot Ale ook met ons mee te gaan. We zouden met een groep van 5 zijn. In de ochtend werden we opgehaald en na een rit van ongeveer een uur kwamen we op het hoogste punt van de dag, 4600 meter. Hier kregen we de kleding, de fietsen en de uitleg. Het eerste uur zouden we over een asfalt weg fietsen, zodat we wat aan de fiets konden wennen. Dit ging al behoorlijk steil omlaag en er waren een hoog auto's op de weg. Iedereen ging als een speer en ik ging behoorlijk wat trager erachteraan. Na dit stuk gingen we op weg naar de death road met het busje. Hier kregen we nog een snack en toen gingen we. Ik besloot achteraan te starten omdat ik op de weg veel minder snel ging dan de rest.


Maar ik merkte dat ik op de slechte weg van de death road juist een stuk makkelijker reed dan de rest. In eerste instantie moest ik me steeds inhouden om de juiste afstand te bewaren en na de eerste stop reed ik juist ver voor de rest. De death road was ontzettend gaaf. Ik vond het niet eng, maar later kwam ik redelijk wat mensen tegen die armen hadden gebroken op deze weg. Bij ons in de groep was niemand gevallen. Ik was wel ontzettend blij dat er geen macho's in onze groep zaten. Iedereen ging op een normale manier naar beneden. Na 3 of 4 uur waren we bij het einde, wat ontzettend jammer was, maar tegelijkertijd had iedereen ontzettend veel honger. Nog even in het busje en toen stond er een lekkere lunch op ons te wachten en een zwembad vol met locals. In de avond waren we weer in La Paz.


De dag daarop zou ik weer een rustig dagje hebben. Ik boekte een nieuwe tour voor de volgende dag, namelijk the vertical route. De volgende dag moest ik om half 8 bij het stadion zijn. Daar bleek ik samen met 2 Boliviaanse koppels de tour te doen. We reden naar de death road maar gingen nu naar de andere kant van de weg. Deze was even slecht als de weg die we hadden gefietst. De tour begon met een rappel. Er werd gevraagd wie als eerste wilde en meteen riepen de andere dat ik dat moest zijn. Ik reageerde dat het niet zo erg was als er iets met een gringo zou gebeuren en zo was er al direct humor. Maar ik ging daadwerkelijk ook als eerste naar beneden. Aan het einde van de rappel kwam ik op een brug terecht. Deze brug waren drie kabels. Een voor je voeten en 2 voor je zekering en handen. En onder de brug was een afgrond. Via deze brug ging je naar een verticale rots waar stalen voetstukken en handvaten in de rots waren gezet. Zo kon je weer omhoog klimmen en naar links en rechts terug naar de weg.


Bij de weg aangekomen gingen we weer omhoog via die stalen staven. Bovenaan was een klein platform waar je aan de zipline kon worden bevestigd. Zo vloog je een aantal meter door de lucht. Uiteindelijk was er nog een lange rappel en zo stonden we weer op de weg. Daar kwam het spannendste van de dag, de tarzan swing. Je moest je van een rots af laten vallen en zo hing je in de afgrond. In eerste instantie ging ik achterwaarts. Het was moeilijk om te springen, maar zo gaaf als je eenmaal gesprongen was. Daarna ging ik nog een keer maar dan voorwaarts. Hierna gingen we weer terug, maar onderweg was er nog een lunch. De dag was ontzettend geslaagd en ontzettend goed voor mijn Spaans. Terug in La Paz was het tijd om afscheid te nemen van Anne en Ale.


Op zondag ging ik in de ochtend terug naar Peru, Arequipa. In de bus ontmoette ik meteen Marie-Eve uit het Franstalige deel van Canada. Zij ging ook naar Arequipa en iets later leerde ik nog een Vlaams koppel kennen. Zij hadden allemaal geen hostel, maar de bus was 2 uur later dan gepland in Arequipa. Dus redelijk laat moesten ze nog een hostel zoeken. Ze gingen met mij mee naar mijn hostel en daar bleek plek voor ze te zijn. Om 10 uur ging ik nog met het Vlaamse koppel eten zoeken in Arequipa. Maandag ging ik met Marie-Eve op pad om Arequipa te verkennen. Morgen gaan we naar de Colca Canyon voor een aantal dagen om daarna weer naar Arequipa te gaan.

Foto’s

4 Reacties

  1. Carel:
    11 juli 2017
    Mooi
  2. Nely:
    11 juli 2017
    Geniet er nog maar goed van want het einde is bijna daar nog heel veel plezier groetjes Jeroen en nelly
  3. Mama en papa:
    11 juli 2017
    Nu we de foto's hebben gezien lijkt het nog spannender als van te voren.
    Wat een lef.
  4. Peter en Ellen Respen:
    12 juli 2017
    Hoi Mike
    Weer genoeg mee gemaakt, geniet ervan zeker nu de laatste weken aanbreken daar.
    Groeten uit Dend